BDO w pigułce, czyli najważniejsze informacje o bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce opakowaniami

Ostatnio bardzo dużo mówi się o tzw. BDO, czyli bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce opakowaniami. W natłoku wszystkich informacji na ten temat nie trudno się pogubić dlatego wciąż wielu przedsiębiorców ma wątpliwości co do tego, czy powinno dokonać wpisu do rejestru czy też nie. W poniższym opracowaniu postaramy się odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytania w tym temacie.

Czym jest BDO?

To system teleinformatyczny, w którym gromadzone są dane o podmiotach wprowadzających do obrotu produkty i opakowania oraz gospodarujących odpadami. Rejestr, który stanowi integralną część bazy został uruchomiony już 1 stycznia 2018 r., natomiast od 1 stycznia 2020 roku system ten zostanie rozbudowany o kolejne dwa moduły: ewidencja i sprawozdawczość. Oznacza to, że podmioty, które zobowiązane są do prowadzenie ewidencji odpadów i składania sprawozdań z zakresu wytwarzanych odpadów i gospodarowania odpadami będą mogły zrobić to wyłącznie w formie elektronicznej.

W jakim celu został uruchomiony system BDO?

Głównym założeniem uruchomienia systemu było usprawnienie gospodarki odpadami w Polsce poprzez kompleksowe gromadzenie i zarządzanie informacjami w tej dziedzinie. System BDO ma pomóc w walce z tzw. szarą strefą gospodarki odpadami. Dzięki bazie odpowiednie organy kontroli będą mogły weryfikować zgodność faktycznie prowadzonej przez podmiot działalności w zakresie gospodarki odpadami ze stanem zadeklarowanym w rejestrze.

Kto musi się wpisać do BDO?

W ustawie o odpadach wymieniony jest szereg rodzajów działalności zobowiązanych do rejestru w BDO. Podmioty te wpisywane są do rejestru z urzędu lub po złożeniu odpowiedniego wniosku. Zgodnie z ww. ustawą do zarejestrowania się w systemie zobligowani są m.in. przedsiębiorcy wprowadzający opakowania, produkty w opakowaniach, pojazdy, sprzęt elektryczny i elektroniczny, baterie lub akumulatory. Obowiązek ten dotyczy również podmiotów prowadzących stacje demontażu lub punkty zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, sprzedawców odpadów i pośredników w obrocie odpadami. Ponadto wpisu do rejestru powinni dokonać wytwórcy odpadów, którzy prowadzą ewidencję odpadów, transportujący odpady oraz przedsiębiorcy, którzy w ramach prowadzonego handlu oferują torby z tworzywa sztucznego objęte opłatą recyklingową.

Kto nie musi się wpisać do BDO?

Zgodnie z ustawą o odpadach z obowiązku rejestracji w BDO zwolnione są m.in. osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na potrzeby własne, transportujący wytworzony przez siebie odpady oraz pomioty, które prowadzą nieprofesjonalną działalność w zakresie zbierania odpadów opakowaniowych i odpadów w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych (np. zbieranie nakrętek w szkołach). Dodatkowo z obowiązku uzyskania wpisu do BDO zwolnione są osoby, które nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji, czyli m.in. wytwórcy odpadów komunalnych oraz odpadów w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji (jeżeli pojazdy te zostały przekazane do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów). Zwolnienia z tego obowiązku dotyczą również rodzajów i ilości odpadów określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów

W jaki sposób można złożyć wniosek rejestrowy?

Podmioty, które są zobligowane do uzyskania wpisu w rejestrze (o ile nie są wpisywani do rejestru z urzędu) powinny złożyć wniosek rejestrowy do Marszałka Województwa odpowiedniego ze względu na siedzibę firmy lub miejsce zamieszkania. Wniosek taki można złożyć:

-osobiście,

-listownie,

-elektronicznie (jeżeli przedsiębiorca jest opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym),

-przez platformę ePUAP.

Przedsiębiorcy dokonujący wpisu do BDO zobligowani są do poniesienia opłaty rejestrowej rocznej w wysokości 100 zł (w przypadku mikroprzedsiębiorców zatrudniających mniej niż 10 pracowników, których obrót netto nie przekroczył 2 mln euro rocznie) lub w wysokości 300 zł (w przypadku pozostałych przedsiębiorców). Marszałek Województwa dokonując wpisu do rejestru nadaje podmiotowi indywidualny numer rejestrowy BDO. Numer ten należy umieszczać na dokumentach związanych z działalnością w zakresie produktów i odpadów np. fakturach, paragonach fiskalnych, sprawozdaniach, kartach przekazania odpadów.

Jakie są kary za brak wpisu do BDO?

Niestety za prowadzenie działalności bez wymaganego wpisu do BDO grożą wysokie kary wynoszące nawet do miliona złotych. Takie same kary grożą za nieumieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach sporządzanych w związku z prowadzoną działalnością. Dlatego warto zastanowić się czy prowadzona przez Nas działalność nie jest obowiązana uzyskaniem takiego wpisu. Pomoc w tej dziedzinie oferowana jest przez wiele podmiotów. Na stronie BDO została uruchomiona specjalna infolinia w tym celu. Zachęcamy również do skorzystania z pomocy specjalistów firmy Greenlynx.

System BDO być może nie jest idealny. Po przetestowaniu wersji próbnej wielu przedsiębiorców skarży się na pewne niedociągnięcia, u niektórych stopień skomplikowania budzi wiele wątpliwości. Należy jednak pamiętać, że głównym zamierzeniem powstania BDO jest ułatwienie i usprawnienie funkcjonowania gospodarki odpadami dlatego z pewnością system ten w przyszłości będzie jeszcze doskonalony. Już teraz Ministerstwo Klimatu w projekcie (z dnia 14 grudnia 2019 r.) Rozporządzenia w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów zaproponowało rozszerzenie listy oraz podniesienie limitów wytwarzanych odpadów, które zwolnione są z prowadzania ewidencji. Zwolnienia zaproponowane w projekcie dla wielu przedsiębiorców mogłyby oznaczać brak konieczności wpisu do rejestru BDO.

Artykuł powstał przy współpracy z firmą GreenLynx, świadczącą usługi doradztwa w zakresie ochrony środowiska oraz wpisu do rejestru BDO.

Opublikowano: 2019-12-23

Dodatkowe okoliczności dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów

Sprzedaż towarów dla kontrahentów z Unii Europejskiej rozwija się coraz bardziej dynamicznie na polskim rynku. Aktualnie spora część firm przyzwyczaiła się do obowiązujących już kilka lat przepisów identyfikujących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jak i warunki pozwalające na zastosowanie stawki 0% VAT. Jednak od 2020 roku warunki te będą rozszerzone o pewne modyfikacje.

Co to jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zwana dalej WDT) jest to sprzedaż towarów do kontrahentów ze Wspólnoty Europejskiej w efekcie, której następuje faktyczne przemieszczenie towarów pomiędzy dwoma, różnymi krajami członkowskimi.

Przemieszczenie przybiera formę albo transportu towarów albo też wysyłki danego towaru.

Sprzedawca i nabywca w WDT

WDT może także nie wystąpić z powodu braku odpowiedniego statusu po stronie nabywcy lub sprzedawcy, uczestniczących w danej transakcji unijnej.

W przypadku sprzedawcy, musi on prowadzić działalność (gospodarczą) i posiadać status czynnego podatnika VAT oraz podatnika VAT-UE czyli dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Jeżeli mowa o nabywcy to winien on posiadać status:

  1. Czynnego podatnika VAT zarejestrowanego na potrzeby dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE albo
  2. Osoby prawnej niebędącej podatnikiem VAT, zarejestrowaną na potrzeby dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE albo
  3. Czynnego podatnika VAT bądź osoby prawnej niebędącej podatnikiem VAT, którzy działają w innym charakterze niż podatnicy z punktu 1 i 2 a dodatkowo sprzedają wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy albo dokonują przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą albo
  4. Podmiotu innego niż zawartego w pkt 1 i 2, posiadającego miejsce zamieszkania
    w innym kraju UE niż Polska, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Warto podkreślić, że WDT będzie stanowić także przemieszczenie przez polskiego sprzedawcę lub w jego imieniu towarów wytworzonych lub nabytych oraz należących do jego przedsiębiorstwa znajdującego się w Polsce do innego kraju członkowskiego UE.

Nie zawsze stawka 0% dla WDT

WDT będzie podlegać stawce 0% VAT, wówczas gdy będą spełnione poniższe warunki a mianowicie:

  1. Podatnik sprzedawca dokonał dostawy na rzecz nabywcy, który posiada właściwy
    i ważny numer NIP (VAT-UE) dla transakcji wewnątrzwspólnotowych,
  2. Podatnik sprzedawca jeszcze przed ostatecznym terminem złożenia deklaracji VAT posiada dowody potwierdzające wywóz (przemieszczenie) towarów z terytorium RP
    i otrzymanie ich przez nabywcę w jego kraju członkowskim UE,
  3. Podatnik sprzedawca w momencie składania deklaracji VAT jest zarejestrowany na potrzeby dokonywania transakcji unijnych, czyli jest podatnikiem VAT UE.

Dowody, o których mowa w punkcie 2 są to dokumenty, które będą potwierdzać wywóz poza terytorium RP i dostarczenie towarów do państwa UE odbiorcy. Należą do nich:

  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, który dokonuje wywozu towarów z Polski, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium kraju UE odbiorcy innego niż Polska, (gdy towar przewozi spedytor),
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
  • dokument potwierdzający wywóz z Polski i dostarczenie towaru do innego niż Polska kraju UE odbiorcy (wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku) zawierający nazwę firmy i adres siedziby sprzedawcy i odbiorcy, adres przeznaczenia dostawy towarów, określenie rodzajów towarów i ich ilości, potwierdzenie dostarczenia towarów przez nabywcę w jego kraju UE (miejscu siedziby) oraz rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, (gdy towar przewozi sprzedawca lub nabywca używając własnego środka transportu).

Rozszerzenie warunków dla zastosowania stawki 0% dla WDT od stycznia 2020r.

Rozporządzenie Rady UE 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. obliguje dostosowanie polskich przepisów ustawy o VAT do Dyrektywy Unijnej (zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE) w zakresie m.in. rozszerzenia w niektórych sytuacjach wymagań pozwalających na zastosowanie stawki 0% dla WDT.

Do 31 grudnia 2019r. sprzedawca chcąc dokonywać transakcje WDT miał obowiązek rejestracji do transakcji unijnych VAT-UE. Natomiast podczas wystawiania faktury sprzedaży oraz we wszystkich dokumentach towarzyszących WDT używał wówczas swojego numeru NIP z przedrostkiem PL.

Od nowego roku 2020 prawodawca zawęzi możliwość skorzystania ze stawki VAT 0% dla WDT uwzględniając powyższy warunek używania numeru NIP-UE.

Oznacza to, że korzystana stawka VAT WDT, czyli 0% będzie mogła być zastosowana przez polskiego sprzedawcę, gdy:

  1. Sprzedaż towarów w ramach WDT została zrealizowana na rzecz nabywcy, który przekazał dostawcy prawidłowy numer NIP, ważny numer VAT-UE dla dokonywania transakcji unijnych,
  2. Sprzedawca jeszcze przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres dysponuje dowodami potwierdzającymi faktyczny wywóz towarów poza Polskę,
  3. Sprzedawca także przed złożeniem deklaracji VAT posiada dowód dostarczenia towaru (odbiór towaru przez nabywcę) do kraju UE nabywcy, innego niż Polska,
  4. Sprzedawca, jako podmiot uczestniczący w transakcji sprzedaży WDT w momencie wykazania jej w deklaracji VAT oraz VAT-UE jest zarejestrowany na potrzeby przeprowadzania transakcji unijnych VAT UE.

Powyższe zaktualizowane warunki zastosowania stawki 0% VAT dla WDT wymagają jeszcze większej uwagi sprzedawców, co do gromadzenia ważnych i prawidłowych numerów NIP nabywców nie tylko ze względu na status czynnego podatnika VAT, ale i podatnika unijnego VAT-UE.

Ważność i prawidłowość tego numeru będzie podstawową przesłanką dla zastosowania stawki 0% WDT. Będzie to dotyczyć nie tylko momentu realizacji samej transakcji WDT, ale i momentu składania deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej VAT-UE.

Dodatkowo błędny (lub nieważny) numer NIP wykazany w informacji podsumowującej pozbawi podatnika sprzedawcę możliwości skorzystania ze stawki WDT 0% VAT. Możliwe jednak, że jeżeli podatnik udowodni faktyczny przebieg transakcji to organy podatkowe uwzględnią możliwość korekty podstawowej stawki VAT 23% do preferencyjnej 0%.

Do tej pory ważny i właściwy numer NIP oraz VAT-UE nabywcy stanowiły wymóg formalny. Od 2020 roku będą to już przesłanki natury materialnej.

Kolejną bolączką podatników dokonujących WDT będzie gromadzenie większej ilości dokumentacji sprzedaży stanowiących dowody potwierdzające wywóz towarów i ich dostarczenie do kraju UE nabywcy. Będzie to dotyczyć nowo określonych ustawowo okoliczności, o których mowa poniżej.

Kiedy stawka 0% VAT dla WDT nie znajdzie zastosowania w roku 2020?

Od stycznia 2020r. 0% podatku VAT dla WDT nie zastosują sprzedawcy, jeśli:

  1. Nie przedłożą do 25-tego dnia miesiąca następnego (po miesiącu dostawy towarów) informacji podsumowującej VAT-UE po miesiącu,
  2. W złożonej w urzędzie skarbowym informacji VAT-UE znalazły się błędne dane transakcji WDT tzn. nieprawidłowe imię i nazwisko sprzedawcy oraz nabywcy, numery NIP nabywców i sprzedawcy (także nieważne), wartości poszczególnych dostaw WDT.

Odnosząc się natomiast do punktu 2 jeżeli podatnik sprzedawca przedłoży organowi skarbowemu wyjaśnienie przyczyny występujących błędów..

Nowe okoliczności stwierdzenia faktycznego wywozu towarów w ramach WDT

W nowym 2020r. prawodawca wprowadzi kilka nowych okoliczności, w których będzie występowało tzw. ustawowe stwierdzenie domniemania, ze towary zostały faktycznie wywiezione z Polski do innego kraju członkowskiego UE nabywcy.

Stwierdzenie to i spełnienie dodatkowych przesłanek pozwoli podatnikowi zachować możliwość skorzystania ze stawki 0% dla realizowanej sprzedaży w ramach WDT.

Okolicznościami, które będą miały wpływ na zastosowanie stawki 0% VAT dla WDT to 3 przypadki, w których:

  1. Towary są wysłane lub transportowane przez osobę trzecią działającą w imieniu sprzedawcy a sam sprzedawca dysponuje przynajmniej dwoma niewykluczającymi się wzajemnie dowodami potwierdzającymi wywóz towaru poza Polskę i odbiór tych towarów przez nabywcę (w jego kraju UE), które wydano przez dwa różne podmioty (instytucje) niezależne od sprzedającego i kupującego, ale także względem siebie (tymi dowodami mogą być np. faktury za przewóz od przewoźników, potwierdzone podpisem dokumenty przewozowe typu CMR, dokumenty typu konosament, inne),
  2. Towary są wysłane lub transportowane przez osobę trzecią działającą w imieniu sprzedawcy a sam sprzedawca dysponuje przynajmniej jednym z dowodów wcześniej wyszczególnionych w punkcie 1 oraz dodatkowo innym dowodem jednoznacznie stwierdzającym realizację transakcji WDT, którym może być:
    • dokument wydany przez organy administracji publicznej (skarbowej, celnej) stwierdzające przywóz towarów do kraju UE odbiorcy,
    • potwierdzenia płatności za transport bądź wysyłkę towarów,
    • polisy ubezpieczeniowe dotyczące transportu, wysyłki danych towarów,
    • potwierdzenia notarialne przywozu towarów,
    • potwierdzenia odbioru towarów (przyjęcie do składowania) wydane przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny w kraju UE odbiorcy,
  3. Towary są wysłane lub transportowane przez osobę trzecią działającą mieniu sprzedawcy a sam sprzedawca dysponuje dodatkowo oświadczeniem nabywcy stwierdzającym wywóz i odbiór towarów w jego kraju UE (wskazanie państwa UE nabywcy).

Opublikowano: 2019-12-18

Likwidacja mechanizmu odwrotnego obciążenia i zastąpienie mechanizmem podzielonej płatności

Od kilku lat sprzedaż niektórych towarów i usług objęta była mechanizmem odwrotnego obciążenia. W mechanizmie tym to nabywca rozliczał podatek VAT należny ale jednocześnie miał także prawo do jego odliczenia. Z kolei w nowo wprowadzonym (obowiązkowo dla niektórych branż) od listopada 2019r. mechanizmie podzielonej płatności to sprzedawca wykazuje podatek VAT należny na wystawionej fakturze. Mechanizm podzielonej płatności zastępuje automatycznie mechanizm odwrotnego obciążenia. Jakie obowiązki w związku tym wystąpią po stronie sprzedawcy a jakie po stronie nabywcy?

Czytaj dalej Likwidacja mechanizmu odwrotnego obciążenia i zastąpienie mechanizmem podzielonej płatności

Nota czy faktura korygująca?

Kiedy należy wystawić notę korygującą a kiedy fakturę korygującą? To pytanie codziennie zadaje sobie wielu podatników. Jest to o tyle istotna sprawa, gdyż są momenty, w których wykluczone jest korygowanie nieprawidłowych danych notą korygującą. Są też wyjątkowe sytuacje, w których podatnik powinien użyć wyłącznie faktury korygującej, choć rodzaj danych wskazuje na możliwość użycia noty. Warto, więc poznać reguły i sytuacje właściwe dla wystawienia noty i faktury korygującej.

Czytaj dalej Nota czy faktura korygująca?

Podstawowe informacje na temat szczególnej procedury rozliczania VAT według MOSS

Miejscem opodatkowania VAT świadczonych usług telekomunikacyjnych, nadawczych oraz elektronicznych na rzecz podatników (firm) z UE jest miejsce (kraj UE), w którym odbiorca ww. usług posiada siedzibę działalności gospodarczej albo stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej albo po prostu stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Taki sposób opodatkowania pozwala przenieść obowiązek rozliczenia VAT na usługobiorcę. Problem pojawia się, gdy powyższe usługi przedsiębiorca unijny (polski podatnik) będzie świadczył w różnych krajach na rzecz nie podatników (osób prywatnych nieprowadzących żadnej działalności). W takiej sytuacji polscy podatnicy mogą posiłkować się jeszcze tzw. procedurą MOSS.

Czytaj dalej Podstawowe informacje na temat szczególnej procedury rozliczania VAT według MOSS

Zmiany w wykreśleniu podatnika VAT z rejestru podatników VAT

Polscy podatnicy posiadający działalność gospodarczą mają wiele obowiązków związanych z jej prowadzeniem. Niedopatrzenie niektórych z nich może skutkować wykreśleniem podatnika (z urzędu) z rejestru podatników VAT. Dlatego warto widzieć, kiedy urząd może tego dokonać automatycznie oraz w jaki sposób można starać się o przywrócenie statusu podatnika VAT.

Czytaj dalej Zmiany w wykreśleniu podatnika VAT z rejestru podatników VAT

Jednorazowy koszt zakupu środka trwałego do wartości 50.000 euro

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych do 50.000 euro stanowi istotnie ważne narzędzie umożliwiające ujęcie w sposób jednorazowy – koszt zakupu środka trwałego maksymalnie do kwoty 214.000zł (przyp. na 2019r.). Kluczowym jest poznanie podstawowych mechanizmów funkcjonowania danego typu amortyzacji, bowiem nie stanowi ona tej samej amortyzacji, co jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych.

Czytaj dalej Jednorazowy koszt zakupu środka trwałego do wartości 50.000 euro

Jeden rachunek bankowy dla wpłat zobowiązań i zaległości podatkowych

Od 1 stycznia 2020r. ustawodawca wprowadza jeden rachunek bankowy dla wpłat większości rodzajów podatków, który będzie przypisany do każdego podatnika. Nowy, indywidualny rachunek bankowy będzie posiadał niektóre zbliżone cechy w stosunku do znanego już jednego rachunku płatniczego dla składek ZUS. Czego więc powinni spodziewać się podatnicy wiedząc, iż Resort Finansów zamierza zamknąć niektóre dotychczasowe rachunki bankowe urzędów skarbowych już 31 grudnia 2019r.?

Czytaj dalej Jeden rachunek bankowy dla wpłat zobowiązań i zaległości podatkowych

Amortyzacja nowych środków trwałych w praktyce

Jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych stanowi odrębną możliwość (w stosunku do jednorazowej amortyzacji do 50.000 euro) zaksięgowania jeden raz w koszty firmy pełnej lub częściowej wartości zakupu nowego środka trwałego. Ten typ amortyzacji nie stanowi pomocy de minimis, więc podatnik ma większą swobodę zarówno w korzystaniu z niej jak i z innych narzędzi dofinansowujących działalność gospodarczą i stanowiących pomoc de minimis.

Czytaj dalej Amortyzacja nowych środków trwałych w praktyce