Opublikowane w

Pracownicze plany kapitałowe – terminy i obowiązki mikroprzedsiębiorców.

Pracownicze plany kapitałowe, to propozycja ustawodawcy skierowana dla pracowników, której celem jest gromadzenie oszczędności m.in. na okoliczność zapewnienia sobie dodatkowych środków w „wieku emerytalnym”, a dokładniej po 60 roku życia. Niestety wiąże się to, z dodatkowymi obowiązkami dla przedsiębiorców, a ich lekceważenie może zostać napiętnowane dotkliwymi sankcjami. Poniżej prezentujemy najważniejsze informacje w tym zakresie, zwłaszcza w odniesieniu do mikrofirm.

Ważne terminy dla PPK – 26.03.2021r., 26.04.2021r.i 10.05.2021r.

Przepisy ustawy z dnia 4 października 2018r. o pracowniczych planach kapitałowych (dalej: PPK) stosuje się od 1 stycznia 2021r. dla przedsiębiorców zatrudniających poniżej 20 osób, w tym również mikroprzedsiębiorców, na których ciąży obowiązek dokonywania wpłat na PPK w stosunku do przynajmniej jednej osoby zatrudnionej. Osobą zatrudnioną w rozumieniu ustawy o PPK są pracownicy za wyjątkiem pracowników młodocianych w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy oraz z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla. Osobami zatrudnionymi są ponadto inne osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, tj.:

  • osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 303 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy,
  • członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych, o których mowa w art. 138 i art. 180 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2020 r. poz. 275, 568, 695 i 875),
  • osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
  • członkowie rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji,
  • osoby wskazane powyżej (za wyjątkiem członków rad nadzorczych) przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Ze względu na pandemię, terminy wykonania określonych obowiązków zostały wydłużone i dla omawianej grupy podmiotów (ze stanem zatrudniania niższym niż 20 osób) kształtują się następująco:

  1. Do 26 marca 2021r. należy dokonać wyboru instytucji finansowej, czyli podmiotu ustawowo upoważnionego do gromadzenia i zarządzania środkami w ramach PPK. Powyższego należy dokonać w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, a jeżeli takowa u danego pracodawcy nie działa, wyboru instytucji finansowej należy w porozumieniu z reprezentacją osób zatrudnionych wyłonioną w trybie przyjętym w danym podmiocie zatrudniającym,
  2. Do 26 kwietnia 2021r. należy zawrzeć umowę o zarządzanie PPK, czyli umowę, która określa ramowe warunki współpracy z instytucją finansową do których należą m.in. warunki gromadzenia środków i zarządzania nimi, czy też wysokość opłat za zarządzanie funduszem,
  3. Do 10 maja 2021r. należy zawrzeć umowę o prowadzenie PPK, czyli umowę w imieniu i na rzecz zatrudnionych oraz załączyć listę osób będących uczestnikami PPK, która stanowi załącznik do umowy.

Mikroprzedsiębiorca może być wyłączony spod ustawy o PPK

W pewnych okolicznościach podmioty posiadające status mikroprzedsiębiorcy mogą być zwolnione z wszelkich obowiązków na gruncie ustawy o PPK. Mianowicie zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 przepisów ustawy nie stosuje się do mikroprzedsiębiorcy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086), jeżeli wszystkie osoby zatrudnione złożą podmiotowi zatrudniającemu deklarację, o której mowa w art. 23 ust. 2 – przepisy art. 23 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

Uszczegółowienie przywołanej regulacji oraz innych warunków niezbędnych do całkowitej rezygnacji z PPK zawarto w poniższej tabeli.

Lp. Opis warunku Uszczegółowienie
I Posiadanie statusu mikroprzedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców Przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.
II Rezygnacja wszystkich zatrudnionych z PPK Rezygnacja obligatoryjnie w formie pisemnej, zawierająca dane dotyczące podmiotu zatrudniającego i uczestnika PPK oraz oświadczenie uczestnika PPK o posiadaniu przez niego wiedzy o konsekwencjach jej złożenia.
III Weryfikacja obowiązków na gruncie PPK co 4 lata Co 4 lata, w terminie do ostatniego dnia lutego danego roku, podmiot zatrudniający informuje uczestnika PPK, który złożył rezygnację, o której mowa powyżej, o ponownym dokonywaniu wpłat za tego uczestnika. Co 4 lata, od dnia 1 kwietnia, podmiot zatrudniający dokonuje wpłat za uczestnika PPK, chyba, że uczestnik PPK ponownie zrezygnuje z dokonywania wpłat do PPK, składając podmiotowi zatrudniającemu deklarację.

Spełnienie łącznie warunków I-III sprawia, że mikroprzedsiębiorca nie jest zobligowany do jakichkolwiek dodatkowych działań wynikających z ustawy o PPK, w tym m.in. do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Koszty związane z PPK po stronie zatrudnionego i pracodawcy

Wpłaty na PPK obciążają zarówno pracodawcę jak i osobę zatrudnioną. Obie strony mogą również zadeklarować dokonywanie wpłat dodatkowych. Wpłaty te kształtują się następująco:

  1. Wpłaty pracodawcy:
    • wpłata podstawowa wynosi 1,5% wynagrodzenia,
    • wpłata dodatkowa wynosi do 2,5% wynagrodzenia (podmiot zatrudniający może zmienić wysokość wpłaty dodatkowej lub zrezygnować z jej dokonywania w formie zmiany umowy o zarządzanie PPK).
  2. Wpłaty uczestnika PPK:
    • wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia (wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK może wynosić mniej niż 2% wynagrodzenia, ale nie mniej niż 0,5% wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia – w roku 2021: 3.360,00 zł),
    • uczestnik PPK może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia.

Przedsiębiorca powinien również wziąć pod uwagę, fakt, że obsługa techniczna związana z PPK, realizowana przez służby finansowo-księgowe wiąże się z reguły z koniecznością uiszczenia dodatkowego wynagrodzenia.

Sankcje za niedopełnienie obowiązków na gruncie ustawy o PPK oraz nakłanianie do rezygnacji z oszczędzania w ramach PPK

Kończąc już rozważania na temat obowiązków na gruncie ustawy o PPK, warto wspomnieć o sankcjach za niedopełnienie obowiązków wynikających z przepisów, a omówionych w niniejszej publikacji. Mianowicie, zgodnie z art. 106-108 ustawy o PPK:

  • kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba obowiązana do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego, nie dopełnia obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK w przewidzianym przepisami terminie, podlega karze grzywny w wysokości do 1,5% funduszu wynagrodzeń u danego podmiotu zatrudniającego w roku obrotowym poprzedzającym popełnienie czynu zabronionego
  • Kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba obowiązana do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego: 1) nie dopełnia obowiązku zawarcia w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK w przewidzianym terminie, 2) nie dopełnia obowiązku dokonywania wpłat do PPK w przewidzianym przepisami terminie, 3) nie zgłasza wymaganych ustawą danych lub zgłasza nieprawdziwe dane albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia, 4) nie prowadzi dokumentacji związanej z obliczaniem wpłat do PPK – podlega karze grzywny w wysokości od 1000 zł do 1 000 000 zł.
  • Kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba upoważniona do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego lub działająca z inicjatywy tego podmiotu, nakłania osobę zatrudnioną lub uczestnika PPK do rezygnacji z oszczędzania w PPK, podlega karze grzywny w wysokości do 1,5% funduszu wynagrodzeń u danego podmiotu zatrudniającego w roku obrotowym poprzedzającym popełnienie czynu zabronionego.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-03-01

Opublikowane w

Usługa twój e-PIT, czyli automatyczne zeznanie roczne za 2020 rok.

Od 1 lutego 2021r. na platformie rządowej dostępny jest system e-Urząd Skarbowy scalający znaczną ilość usług administracyjno-skarbowych świadczonych przez urzędy skarbowe na rzecz polskiego podatnika.

Usługa twój e-PIT stanowi jedno z usług tego systemu. Nie wszystkie usługi tegoż systemu są już aktywne. Natomiast 15 lutego 2021r. fiskus udostępnił w ramach usługi twój e-PIT sporządzone przez fiskusa roczne zeznania dla podatników będących osobami fizycznymi. Na co zwrócić szczególną uwagę weryfikując udostępnione zeznanie roczne?

Logowanie do systemu twój e-PIT

Podatnik, który chce zalogować się do usługi twój e-PIT w ramach systemu e-Urząd Skarbowy musi wejść na stronę https://www.podatki.gov.pl/pit/twoj-e-pit/ i zalogować się na dwa sposoby, które dadzą podatnikowi dostęp do całego lub ograniczonego obszaru systemu e-Urząd Skarbowy:

  1. Pełny dostęp do wszystkich usług systemu e-Urząd Skarbowy (w tym twój e-PIT) – logowanie za pomocą posiadanego profilu zaufanego albo podpisu elektronicznego, e-dowodu osobistego lub poprzez bankowość elektroniczną, albo
  2. Dostęp tylko do usługi twój e-PIT w ramach systemu e-Urząd Skarbowy – logowanie za pomocą obowiązkowych danych takich jak: PESEL, kwota przychodu z zeznania rocznego za 2019r., kwota przychodu z jednego otrzymanego PIT-11 od pracodawcy, kwota nadpłaty lub podatku do zapłaty z zeznania za rok 2019.

Które zeznania roczne przygotował fiskus?

Zeznania roczne dotyczące rozliczenia przychodów osiągniętych w roku 2020 jakie przygotował fiskus dotyczą wyłącznie przychodów osób fizycznych z umowy omowy o pracę, umowy zlecenie, umowy o dzieło a także przychodów kapitałowych. Zatem przygotowane zeznania nie będą obejmowały danych z prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeżeli więc osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą i np. osiąga przychody z umowy zlecenie, wówczas w udostępnionym przez fiskusa zeznaniu rocznym za 2020r. osoba ta odnajdzie tylko przychody uzyskane z umowy zlecenie. Będzie musiała zatem uzupełnić w zeznaniu rocznym przychody z działalności gospodarczej oraz zapłacone z tego tytułu składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Fiskus nie udostępnia również zeznań rocznych dotyczących przychodów osiągniętych przez osoby niepełnoletnie.

Zeznania roczne przygotowane przez urząd skarbowe w ramach usługi twój e-PIT takie jak : PIT-28, PIT-36, PIT-37, PIT-38 (nie obejmują przychodów z działalności gospodarczej)

Termin złożenia zeznania PIT-28 jest do 1 marca 2021r a pozostałych zeznań PIT-36, PIT-37, PIT-38 jest do 30 kwietnia 2021r.

Zeznania roczne możliwe do przygotowania samodzielnie przez podatnika w usłudze twój e-PIT to : PIT-28, PIT-36, PIT-37, PIT-38.

ISTOTNE:

Warto podkreślić, iż samodzielne sporządzenie przez podatnika korekty zeznania rocznego ww. zeznań jest również możliwe poprzez skorzystanie z usługi twój e-PIT

Na co podatnik powinien zwrócić szczególną uwagę zanim zaakceptuje przygotowane przez urząd skarbowy roczne zeznanie

Elementy zeznania rocznego przygotowanego przez urząd skarbowy, które warto zweryfikować PIT-28 PIT-36 PIT-37
Tryby rozliczenia rocznego – + +
Pracownicze koszty uzyskania przychodów (autorskie koszty 50%, standardowe 20%, stałe zryczałtowane) w tym roczne, dopuszczalne limity kosztów – + +
Ulga na dzieci – czy ulga została zastosowana w udostępnionym zeznaniu prawidłowo, czy podatnik utracił prawo do ulgi a jest ona nadal liczona, czy podatnik nabył prawo do ulgi a nie jest ona ustalona, wiele innych przypadków – + +
Wysokość składek na ubezpieczenia społeczne + + +
Wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne + + +
Numer KRS instytucji, na którą podatnik chce przekazać 1% podatku + + +
Nr konta podatnika + + +
Kwoty zaliczek na podatek dochodowy wpłacony na mikrorachunek podatkowy (dotyczy prowadzenia działalności, najmu prywatnego a nie zaliczek pobranych przez płatnika – pracodawcę) + + +

Opublikowano: 2021-02-25

Opublikowane w

Zgłaszanie umów o dzieło do ZUS od stycznia 2021.

Ustawa, zwana potocznie „tarczą antykryzysową”, oprócz rozwiązań mających wspierać przedsiębiorców, stała się narzędziem do nałożenia na nich dodatkowych obowiązków. Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020, poz. 568), obliguje zamawiających dzieła do raportowania w ZUS zwartych na tę okoliczność umów. W niniejszej publikacji prezentujemy kluczowe informacje na ten temat.

Nie wszystkie umowy o dzieło podlegają zgłoszeniu do ZUS

W pierwszej kolejności warto przytoczyć pełną treść stosunkowo krótkiej, obowiązującej od 1 stycznia 2021r. regulacji, za sprawą której obligatoryjnie zgłoszeniu do ZUS podlegają umowy o dzieło:

Płatnik składek lub osoba fizyczna zlecająca dzieło informuje Zakład o zawarciu każdej umowy o dzieło, jeżeli umowa taka zawarta zostanie z osobą, z którą nie pozostaje w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takiej umowy nie wykonuje pracy na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy, w terminie 7 dni od dnia zawarcia tej umowy (art. 36 ust. 17 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych).

Analizując przytoczoną wyżej regulację, stwierdzić można, iż nie ma konieczności zgłaszania umów o dzieło:

  • zawartych przed 1 stycznia 2021r.,
  • zawartych z podmiotem nie mającym statusu płatnika składek i niebędącym osobą fizyczną np. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością niebędąca płatnikiem składek nie ma obowiązku zgłaszania do ZUS zawartych umów o dzieło(pominięcie części podmiotów obowiązanych do zgłaszania umów o dzieło wydaje się niedopatrzeniem ustawodawcy. ZUS na swoich stronach internetowych potwierdza jednak taką interpretację przepisów. Być może w przyszłości grono podmiotów obowiązanych do zgłaszania umów o dzieło zostanie rozszerzone),
  • zawartych z osobą pozostającą z danym podmiotem w stosunku pracy lub wykonującą pracę na rzecz pracodawcy (np. umowa o pracę z podmiotem A, umowa o dzieło z podmiotem B, podmiot B świadczy dane usługi podmiotowi A). Umowy o dzieło zawarte z własnym pracownikiem lub osobą świadczącą pracę na rzecz pracodawcy są oskładkowane, stąd ustawodawca nie wymaga zgłaszania tego typu umów do ZUS,
  • zawartych z podmiotem, który dzieło wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tj. świadczy usługi będące przedmiotem umowy o dzieło jako przedsiębiorca.

Brak spełnienia powyższych warunków sprawi, że płatnik składek lub osoba fizyczna zlecająca dzieło obowiązana będzie do zgłoszenia każdej umowy o dzieło zawartej od 1 stycznia 2021r.

W jaki sposób należy dokonać zgłoszenia dzieła do ZUS?

Do zgłoszenia umowy o dzieło przewidziano formularz RUD, który należy przekazać do ZUS w formie papierowej lub elektronicznie za pośrednictwem PUE ZUS (platforma usług elektronicznych). Zgłoszenia należy dokonać w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy.

W poniższej tabeli przedstawiono zakres danych niezbędnych do uzupełnienia formularza ZUS RUD.

Nr bloku Zakres danych danego bloku Szczegóły
I Dane zamawiającego wykonanie umowy o dzieło Dane identyfikacyjne (NIP, REGON, PESEL, imię i nazwisko) oraz dane adresowe
II Dane wykonawcy umowy o dzieło Dane identyfikacyjne (PESEL, imię i nazwisko) oraz dane adresowe (w tym adres do korespondencji)
III Informacje o zawartych umowach o dzieło Dane dotyczące zawartej umowy/umów o dzieło (data zawarcia, data rozpoczęcia wykonywania dzieła, data zakończenia wykonywania dzieła, przedmiot umowy)

ISTOTNE:

Dla każdego wykonawcy dzieła należy wysłać odrębne zgłoszenie, na którym można zawrzeć informację dot. maksymalnie 10 umów z danym wykonawcą.

Sankcje za niezgłoszenie umowy o dzieło do ZUS

Warto nadmienić, że niedopełnienie obowiązku w postaci zgłoszenia do ZUS zawartych umów o dzieło może rodzić negatywne konsekwencje dla płatnika lub osoby obowiązanej do działania w imieniu płatnika.

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych w art. 98 penalizuje w szczególności nie zgłaszanie wymaganych ustawą danych lub zgłaszanie nieprawdziwych danych albo udzielanie w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawianie ich udzielenia.

Kara grzywny w takiej sytuacji może wynieść do 5000 zł. Nie warto więc lekceważyć nowego obowiązku z uwagi na ryzyko poniesienia kary finansowej.

ZUS zyskał nowe narzędzie do weryfikacji umów i ustalania obowiązku ubezpieczeń – warto zweryfikować przyjęte praktyki

Kończąc już rozważania na temat obowiązku zgłaszania umów o dzieło do ZUS zauważyć należy, że zmiany legislacyjne stwarzają możliwości do przeprowadzania ukierunkowanych kontroli, co z resztą wynika z uzasadnienia do projektu ustawy: „Celem zmiany zaproponowanej w pkt 1- 3 jest umożliwienie ZUS weryfikowania istnienia obowiązku ubezpieczeń społecznych osób wykonujących umowy nazwane umowami o dzieło.”

Podkreślenia wymaga fakt, że ZUS do tej pory nie posiadał w swoich zasobach żadnych danych w zakresie zawartych umów o dzieło. Kontrolowanie płatników pod kątem umów o dzieło było poniekąd „błądzeniem po omacku”.

Aktualne brzmienie przepisów obligujące do zgłaszania do ZUS umów o dzieło, daje organowi rentownemu zupełnie nowe narzędzie do weryfikowania tego typu umów. Warto więc zadbać o prawidłową ich konstrukcję, aby uniknąć w przyszłości ewentualnych prób ich kwestionowania przez ZUS. W skrajnym przypadku, kontrola ZUS może doprowadzić do konkluzji, iż dana umowa/umowy mają charakter umowy zlecenia, czy też nawet stosunku pracy, co w konsekwencji zrodzi obowiązek naliczenia składek ubezpieczeniowych od dokonanych wypłat. Bez wątpienia taki efekt finalny mógłby oznaczać istotne problemy finansowe dla wielu firm, szczególnie dla przedsiębiorstw, które w sposób częstotliwy zawierają tego typu umowy.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-02-09

Opublikowane w

Kiedy nastąpi powrót do niższych stawek VAT?

W przyjętej ostatnio przez sejm ustawie z dnia 7 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom Covid-19 prawodawca zaproponował m.in., aby nadal zostały utrzymane podwyższone stawki VAT.

O co konkretnie chodzi? Kiedy nastąpi powrót do niższych (poprzednio obowiązujących) stawek podatku VAT? O tym i nie tylko w niniejszej publikacji.

Krajowe stawki VAT

Aktualnie cały czas w polskim systemie podatkowym utrzymywane są podwyższone. następujące stawki podatku VAT:

  1. Podstawowa stawka podatku VAT na sprzedawane niektóre towary i usługi
    w wysokości 23%,
  2. Obniżona stawka podatku VAT na sprzedawane niektóre towary i usługi w wysokości 8%,
  3. Stawka zryczałtowanego zwrotu podatku VAT w wysokości 7 % (dostawa produktów rolnych dla podatnika VAT),
  4. Stawka ryczałtu w wysokości 4% dla podatnika świadczącego usługi taksówek osobowych.

Kiedy może nastąpić powrót do poprzednich wysokości stawek VAT?

W ustawie o VAT prawodawca wprowadził reguły warunkujące powrót do poprzednich wysokości stawek podatku VAT.

Jednak przepisy zostały tak skonstruowane, iż sam powrót nie będzie natychmiastowy a nadal odroczony w czasie. Dodatkowo w powyższej ustawie zmieniającej wprowadzono dodatkowy mechanizm uzależniający wprowadzony stan na terytorium RP od możliwości powrotu do poprzednich stawek VAT.

Warunki powrotu do poprzednich stawek VAT

Podstawowa zasada umożliwiająca powrót do poprzednich, niższych stawek VAT mówi, że stawki podatku VAT (obecnie obowiązujące) pozostaną na takim samym poziomie do końca roku następującego po roku, w którym poniższe wartości nie przekroczą granicznych, niżej wymienionych wielkości:

  1. Wynik nie jest większy niż 43 % (na wynik składa się różnica kwoty państwowego długu publicznego w PLN i kwoty wolnych środków służących finansowaniu potrzeb pożyczkowych budżetu państwa w kolejnym roku budżetowym w relacji do PKB (produktu krajowego brutto) oraz
  2. Wynik nie jest mniejszy niż -6 % (na wynik składa się suma corocznych różnic między wartością relacji wyniku nominalnego do PKB oraz poziomem średniookresowego celu budżetowego określonego w Programie Konwergencji)

Zatem przykładowo, jeżeli do końca 2020r. polska gospodarka nie przekroczyłaby obydwu limitów dla obu parametrów, wówczas poprzednie stawki VAT powinny być wprowadzone od stycznia 2022r.

Jednak Resort Finansów postanowił wprowadzić w tej materii dodatkowe obostrzenia.

Warunki powrotu do poprzednich stawek VAT

Oprócz powyższych warunków Ministerstwo Finansów wprowadziło dodatkowe obostrzenia powodujące, iż prawdopodobnie na wiele lat podatnicy raczej nie doświadczą powrotu do poprzednich stawek VAT.

Jeżeli więc w roku następującym po roku, dla którego zostały osiągnięte powyższe wartości wystąpi wprowadzenie na terytorium RP stanu wojennego albo stanu wyjątkowego albo stanu klęski żywiołowej albo stanu epidemii, to podwyższone stawki VAT zostaną utrzymane jeżeli dodatkowo prognozowana (w projekcie ustawy budżetowej na rok, na który jest obliczana kwota wydatków) roczna dynamika wartości PKB w cenach stałych jest mniejsza o więcej niż dwa punkty procentowe od średniej dynamiki wartości PKB.

W tym wypadku podwyższone stawki podatku VAT będą utrzymane do końca roku następującego po roku, w którym:

  1. Wartość powyższych (wcześniejszych) wyników nie przekracza maksymalnych limitów oraz
  2. Kwota wydatków (obliczana z uwzględnieniem wyniku rocznej dynamiki wartości PKB w cenach stałych i średniej dynamiki wartości PKB) jest obliczana z uwzględnieniem rozliczeń wskazanych w roku wprowadzenia jednego ze ww. stanów a więc – roczna dynamika wartości PKB w cenach stałych jest mniejsza o więcej niż dwa punkty procentowe od średniej dynamiki wartości PKB .

Jeżeli będzie już możliwe ogłoszenie końca okresu obowiązywania podwyższonych stawek podatku VAT, wówczas Minister Finansów uczyni to na drodze obwieszczenia w Monitorze Polskim w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione wszystkie powyższe warunki, a więc podstawowe i dodatkowe.

Ustawa zmieniająca

Z pełnym tekstem ustawy z dnia 7 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19można zapoznać się pod poniższym linkiem:

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001747

Opublikowano: 2021-02-05

Opublikowane w

Centralny Rejestr Faktur już w 2021 roku.

Resort Finansów planuje w przyszłym roku wdrożyć nowy mechanizm, dodatkowo uszczelniający aktualnie funkcjonujący w Polsce system podatkowy.

System będzie dotyczył wszystkich firm wystawiających faktury sprzedaży. Z czym już nie długo będzie musiał zmierzyć się podatnik prowadzący działalność gospodarczą?

Centralny Rejestr Faktur

Nowy system tworzony przez Ministerstwo Finansów o nazwie centralny rejestr faktur będzie zawierał elektroniczna bazę, prowadzoną i udostępnianą wszystkim przedsiębiorcom przez Szefa KAS.

Baza ta ma docelowo zawierać wszystkie faktury sprzedaży wystawione przez podatników prowadzących działalność gospodarczą.

CFR będzie aktualizować stan dostarczanych do niego faktur sprzedaży w czasie rzeczywistym.

Stały dostęp do faktur sprzedaży – funkcja kontrolna

Prowadzone prace Ministerstwa Finansów nad wprowadzeniem Centralnego Rejestru Faktur (CFR) ma na celu realizowanie kolejnego etapu uszczelnienia polskiego systemu podatkowego.

Urząd skarbowy będzie miał na bieżąco dostęp do wszystkich faktur wystawianych przez podatników prowadzących swoje firmy co ułatwi mu sprawowanie funkcji kontrolnej nad tym, jakie dane identyfikacyjne i finansowe generują sprzedawcy w wystawianych fakturach. Z uwagi na posiadany dostęp do CFR organy podatkowe nie będą musiały żądać od podatników przekazania faktur do wglądu.

Tak więc organy administracji skarbowej poprzez CFR będą miały nieograniczony dostęp do większości a w dalszym domyśle do wszystkich faktur sprzedaży wystawianych przez podatników.

System ma też porównywać dane otrzymywane na podstawie przekazywanych faktur sprzedaży z ewidencją VAT, a więc plikiem JPK_V7. Urząd skarbowy powiadomi podatnika o występujących różnicach. Z kolei podatnik będzie miał możliwość samodzielnego poprawienia błędów co może skutkować uniknięciem przyszłych sankcji finansowych.

Patrząc na drugą stronę, a więc na przedsiębiorców, całkiem możliwe, iż system CFR przyczyni się do uniknięcia niektórych błędów w procesie wystawiania faktur sprzedaży.

W następnej kolejności (w kolejnych latach) system CFR ma oferować także możliwość dokonania przez odbiorcę automatycznej płatności za fakturę. To jednak nie wszystko. Płatność za fakturę będzie powiązana z jednoczesną weryfikacją konta bankowego na niej podanego z wykazem podatników VAT (biała lista).

Wystawianie faktury sprzedaży

Cały proces od strony przedsiębiorcy ma przybrać postać prostych czynności. Podatnik wystawi fakturę sprzedaży we własnym programie do wystawiania faktur. Po tej czynności zaloguje się na swoim koncie na stronie CFR i prześle wystawione faktury sprzedaży.

Sprzedawca będzie miał oczywiście dostęp do historii faktur przekazanych do systemu CFR. Warto zaznaczyć, iż podatnicy już posiadają swoje konta podatkowe na stronie:

www.podatki.gov.pl

O tych kontach podatnicy przypominają sobie zazwyczaj przy wysyłce zeznań rocznych za pomocą platformy Ministerstwa Finansów – twój e-pit.

I właśnie wokół tego jednego konta podatkowego ma być stworzona kolejna usługa e-administracji, czyli CFR (także i inne powstające i rozwijające się aktualnie usługi).

Dostęp do systemu będzie możliwy nie tylko z komputera typu desktop czy laptopa, ale i z innych urządzeń mobilnych (smartfon, tablet, pozostałe).

Dostęp do przekazanej na stronę CFR faktury sprzedaży ma mieć również odbiorca tej faktury. Poza możliwych wglądem do niej będzie mógł ją także pobrać.

Obowiązek czy dobrowolność?

W przyszłym roku system CFR ma być dobrowolny jednak z upływem czasu Resort Finansów chce, aby system został zaordynowany jako obowiązkowy i obejmował wówczas swym zasięgiem wszystkie faktury sprzedaży.

Nie oznacza to jednak, iż dotychczasowy obieg faktur sprzedaży definitywnie całkowicie zniknie.

Od kiedy?

Według aktualnych informacji z Ministerstwa Finansów system CFR ma rozpocząć swoją działalność w połowie 2021r.

Opublikowano: 2021-01-29

Opublikowane w

Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne na czas zawieszenia działalności.

Przedsiębiorcy niejednokrotnie zmuszeni są do zawieszenia, a nawet likwidacji działalności gospodarczej, szczególnie w czasach spowolnienia gospodarczego. Czasowa lub stała rezygnacja z działalności powoduje ustanie tytułu do ubezpieczeń. Jeżeli przedsiębiorca nie posiada dodatkowo angażu (np. umowy o pracę/zlecenia), albo nie ma możliwości zgłoszenia się do ubezpieczenia zdrowotnego jako członek rodziny, wówczas rozwiązaniem może być dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne. W niniejszym artykule przedstawiamy kluczowe informacje z tego zakresu!

Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne – warunki, zgłoszenie

Możliwość zgłoszenia się do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego wynika z art. 68 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zgodnie z powyższą regulacją, osoba może zgłosić się do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego pod warunkiem, że nie posiada innego tytułu do ubezpieczenia. Powyższe dotyczy także pracowników przebywających na urlopach bezpłatnych.

ISTOTNE:

Brak ubezpieczenia zdrowotnego, to bardzo duże ryzyko, które może doprowadzić do konieczności pokrycia kosztów leczenia w przypadku choroby, czy wypadku. Warto również pamiętać, że od dnia wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego, prawo do świadczeń istnieje jeszcze przez 30 dni.

Jeżeli osoba zamierza zgłosić się do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego i rzeczywiście nie posiada innego tytułu do ubezpieczeń, czy też nie ma możliwości podlegania pod ubezpieczenie zdrowotne jako członek rodziny, albo nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego dla bezrobotnych wówczas:

  • wystosowuje do właściwego ze względu na adres zamieszkania oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym (dostępny na stronie internetowej NFZ),
  • uiszcza opłatę w wysokości 20%, 50%, 100%, 150% lub 200% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki, jeżeli przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym wynosiła odpowiednio od 3-12 miesięcy, powyżej roku do 2 lat, powyżej 2 lat do 5 lat, powyżej 5 do 10 lat lub powyżej 10 lat,
  • podpisuje umowę przygotowaną przez NFZ.

Zawarcie umowy z NFZ, to jeszcze nie koniec formalności, bowiem konieczne jest zgłoszenie tego faktu w ZUS, składanie do ZUS dokumentów rozliczeniowych oraz terminowe opłacanie składki. Kwestie z tym związane zostały omówione w kolejnym podrozdziale.

Zgłoszenie i rozliczenie w ZUS dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego

Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne wymaga zgłoszenia i rozliczenia w ZUS przy pomocy odpowiednich formularzy:

  • zgłoszenia należy dokonać w ciągu 7 dni od dnia wskazanego w umowie z NFZ na druku ZZA z kodem 24 10 X X. Przy dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym istnieje możliwość zgłoszenia członków rodziny. Zgłoszenia dokonuje się na druku ZCNA,
  • rozliczenia i opłacenia składki należy dokonywać comiesięcznie na formularzu DRA do 15-tego dnia kolejnego miesiąca. Oznacza, to, że deklaracje rozliczeniowe nie klonują się!

Powyższego można dokonać w oddziale ZUS, za pośrednictwem portalu PUE ZUS (ePłatnik), albo przy pomocy programu Płatnik.

ISTOTNE:

Korzystając z dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego należy pamiętać o terminowym opłacaniu składki. Umowa z NFZ wygasa po upływie miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek lub w przypadku nieopłacenia w wyznaczonym terminie kolejnej raty opłaty.

Wysokość składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne

Podstawę wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu z poprzedniego kwartału. Wysokość przeciętnego wynagrodzenia za dany kwartał ogłaszana jest Obwieszczeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku.

Powyższe oznacza nic innego, niż zmienność kwoty stanowiącej podstawę do obliczenia dobrowolnej składki zdrowotnej. Przykładowo podstawę dla dobrowolnej składki zdrowotnej za miesiące październik-grudzień 2020r. stanowi przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w trzecim kwartale 2020r. w kwocie 5 371,81 zł. Wysokość składki wynosi więc 483,46 zł (9% podstawy).

Składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne – czy można odliczyć od podatku?

Kończąc rozważania w zakresie dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, warto nadmienić, że opłacone w danym roku składki można odliczyć od podatku w wysokości 7,75% podstawy. Występuje tutaj analogia do obowiązkowej składki zdrowotnej, bowiem przepisy podatkowe, a konkretnie ustawa o PIT, nie różnicuje składek obowiązkowych i dobrowolnych.

Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2016r. sygn. ILPB1/4511-1-145/16-2/PP, gdzie stwierdzono w szczególności, że „Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, należy się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że ma on prawo do odliczenia od podatku dochodowego składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w zeznaniu rocznym, jeżeli osiągnie dochód w 2016 r. Przy czym należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią wspomnianego wcześniej art. 27b ust. 2 ww. ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą Wnioskodawca będzie mógł zmniejszyć podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. Nadto, składka musi być opłacona w danym roku podatkowym i właściwie udokumentowana.”

ISTOTNE:

Ustawa o PIT nie precyzuje źródła przychodu, w ramach którego można odliczyć zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne. Oznacza, to, że osoba, która była zatrudniona np. w oparciu o umowę o pracę, może w ramach tego źródła przychodów odliczyć zapłacone składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne i uzyskać zwrot podatku.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-01-22

Opublikowane w

Zmiany w uldze abolicyjnej w 2021 roku

Osoby fizyczne pracujące w Polsce i za granicą mają obowiązek rozliczyć całość osiąganego dochodu w kraju swojej rezydencji podatkowej. Rozliczenie to może odbywać się na dwa sposoby. Wszystko zależne jest od tego w jakim kraju oprócz Polski pracuje dana osoba fizyczna bowiem każde państwo korzysta z jednej z dwóch metod rozliczenia dochodu (podatku) przez rezydenta innego kraju.

Wyrównanie różnic w wysokości zobowiązania podatkowego do zapłaty z tytułu pracy za granicą (i w Polsce) pomiędzy jedną i drugą metodą oferuje ulga abolicyjna.

Jednak w 2021r. niektóre kwestie związane z jej funkcjonowaniem uległy zmianie. Co to będzie oznaczać dla osób pracujących w Polsce i poza granicami RP?

Dochody osiągane w Polsce i za granicą

Jak wskazuje prawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zwanej dalej ustawą o PDOF osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium RP, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów.

Nieograniczony obowiązek podatkowy

Podatnicy, którzy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu są zobligowani do opodatkowania całości swoich dochodów osiąganych za granicą oraz na terytorium RP w Polsce.

Natomiast wysokość podatku jaką zapłacą z tytułu osiągania dochodów za granicą będzie zależało przede wszystkim od tego:

  1. Czy posiadają certyfikat rezydencji,
  2. Jakie proporcje opodatkowania przewiduje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską a innym krajem, w którym podatnik osiąga dochody,
  3. Jaką metodę unikania podwójnego opodatkowania stosuje kraj, w którym pracuje lub pracował polska osoba fizyczna.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przykładowo mogą przewidywać, iż:

  1. Całość dochodu będzie pod pewnymi warunkami opodatkowana w Polsce,
  2. Część dochodu będzie pod pewnymi warunkami opodatkowana w Polsce a część za granicą,
  3. Pozostałe rozwiązania.

Dwa sposoby rozliczania podatku od dochodów uzyskanych za granicą

Ustawodawca w art. 27g ustawy o PDOF wskazuje rodzaje dochodów, osiąganych za granicą przez osobę podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, które umożliwiają skorzystanie z ulgi abolicyjnej. Są nimi dochody z:

  1. Umowy o pracę i umów pokrewnych,
  2. Umowy cywilnoprawnej,
  3. Działalności gospodarczej,
  4. Praw majątkowych (prawa autorskie i prawa pokrewne),
  5. Wykonywania tzw. wolnych zawodów (działalność artystyczna, literacka, naukowa, oświatowa, publicystyczna z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi).

Z każdym Państwem, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązuje jedna z dwóch metod rozliczania dochodu osiągniętego za granicą w Polsce. Metody te to:

  1. Metoda proporcjonalnego odliczenia – przy rozliczeniu rocznym wysokości podatkowego dochodowego dochód uzyskany w Polsce jak i za granicą podlega opodatkowaniu w Polsce, ale podatek zapłacony za granicą kwalifikuje się do odliczenia (tylko do wysokości podatku, który przypada proporcjonalnie na dochód osiągnięty za granicą) przy albo
  2. Metoda wyłączenia z progresją – przy rozliczeniu rocznym wysokości podatkowego dochodowego wyłączeniu podlega wysokość dochodu osiągniętego za granicą a zatem opodatkowany jest dochód osiągnięty wyłączenie w Polsce.

Metoda wyłączenia z progresją jest korzystniejsza od metody proporcjonalnego odliczenia
z uwagi na to, iż nie przewiduje opodatkowania w Polsce dochodu osiągniętego za granicą a użytego do rozliczenia rocznego podatku dochodowego w Polsce.

Z kolei w metodzie proporcjonalnego odliczenia można odliczyć podatek zapłacony za granicą, ale też nie w całości co spowoduje, że w tym wypadku podatek wystąpi i czyli będzie zawsze większy niż przy metodzie wyłączenia z progresją.

I w tych okolicznościach korzystne rozwiązanie przynosi ulga abolicyjna w odniesieniu do podatników, którzy muszą stosować metodę proporcjonalnego odliczenia.

Na czym polega zastosowanie ulgi abolicyjnej?

Ulga abolicyjna umożliwia osobom uzyskującym ww. rodzaje dochodów w innym państwie niż Polska (do rozliczenia których stosuje się metodę proporcjonalnego odliczenia) oraz w Polsce dokonania dodatkowego odliczenia od podatku powodującego brak obowiązku dopłaty podatku dochodowego w Polsce (w rozliczeniu rocznym) z tytułu pracy za granicą.

Krótko mówiąc ulga abolicyjna niwelowała podatek do zapłaty z tytułu pracy za granicą obliczony za pomocą metodą proporcjonalnego odliczenia a zatem podatek dochodowy nie wystąpił tak jak przy metodzie wyłączenia z progresją. Oczywiście mowa tu tylko o podatku dochodowym przypadającym proporcjonalnie do dochodu z pracy za granicą (nie o podatku przypadającym na polski dochód).

Co dalej z ulgą abolicyjną?

Od stycznia 2021r. ustawodawca wprowadza zmianę polegającą na tym, iż podatnicy, którzy osiągają ww. rodzaje dochodów za granicą, do których należy zastosować metodę proporcjonalnego odliczenia, będą mogli odliczyć nie całą różnicę podatku zapłaconego za granicą (oczywiście ustalonego w proporcji do dochodu zagranicznego) a jedynie kwotę 1.360zł.

Od kiedy zmiana?

Generalnie zastosowanie zmian ma obowiązywać już w rozliczeniach składanych za 2020r. Należy jednak bardzo uważać, gdyż niektóre kraje, w których polski podatnik osiągał dochody, do których była stosowana metoda wyłączenia z progresją zmieniły ją w trakcie roku na metodę proporcjonalnego odliczenia.

Przykładowo od stycznia 2020r. metodę proporcjonalnego odliczenia polski podatnik zastosuje do rozliczenia dochodów osiąganych w takich krajach jak Litwa, Słowacja, Irlandia, Wielka Brytania, Finlandia, Nowa Zelandia, Izrael oraz Japonia.

Z kolei od stycznia 2021r. metodę proporcjonalnego odliczenia polski podatnika zastosuje do rozliczenia dochodów osiąganych w takich państwach jak Dania, Belgia, Portugalia, Norwegia oraz Kanada.

Tendencja zmian w ww. krajach w sprawie stosowanej do tej pory metody wyłączenia
z progresją do rozliczenia dochodów przez np. rezydentów z Polski w połączeniu z niekorzystną zmianą ograniczenia ulgi abolicyjnej tylko do kwoty 1.360zł spowoduje, iż wielu podatników może na stałe lub tymczasowo przenieść swój główny ośrodek interesów życiowych za granicę a zatem zrezygnować z mieszkania i pracy w Polsce.

Opublikowano: 2021-01-15

Opublikowane w

Nowy podatek cukrowy w 2021 roku.

Nowy podatek od cukru zwany też opłatą cukrową stanowi nową daninę nałożoną na podmioty wprowadzające na rynek krajowy napoje z dodatkiem substancji o właściwościach słodzących.

Kogo będzie dotyczył? Jakich produktów? Jaka może być jego wysokość? Odpowiedzi na te
i wiele innych wątpliwości zamieszczono w niniejszej publikacji.

Jakich substancji słodzących dotyczy podatek od cukru?

Jak wskazuje prawodawca opłata cukrowa dotyczy wprowadzenia na rynek polski napojów
z dodatkiem:

  1. Cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa
    w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności,
  2. Kofeiny lub tauryny.

Prawodawca przez termin napój rozumie wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym o symbolach:

  1. PKWiU 10.32 – soki z owoców i warzyw, oraz
  2. PKWiU 10.89 – zupy i buliony oraz przetwory z nich, jaja bez skorupek oraz żółtka jaj, świeże lub zakonserwowane; jaja w skorupkach, zakonserwowane lub ugotowane; albumina jaja, drożdże (aktywne lub nieaktywne); pozostałe martwe mikroorganizmy jednokomórkowe; gotowe proszki do pieczenia, ekstrakty i soki z mięsa, ryb i bezkręgowców wodnych, soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe; środki zagęszczające i żelujące, pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane a także , oraz
  3. PKWiU dział 11 – napoje spirytusowe, wina (gronowe), pozostałe wyroby winiarskie, wermut i pozostałe wina aromatyzowane, piwo, słód, napoje bezalkoholowe, wody mineralne, i pozostałe wody butelkowane, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z ww. substancji słodzących z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Co oznacza wprowadzenie na rynek polski?

Wprowadzenie na rynek krajowy ww. napojów to po prostu sprzedaż tych napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty podatku cukrowego.

Co jest sprzedażą detaliczną na potrzeby identyfikacji podmiotu zobowiązanego do zapłaty podatku cukrowego?

Przez sprzedaż detaliczną na potrzeby opłaty cukrowej należy rozumieć odpłatne zbycie w Polsce w ramach prowadzenia działalności sprzedaży towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

  1. W lokalu przedsiębiorstwa,
  2. Poza lokalem przedsiębiorstwa

– oraz gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Kto zapłaci podatek od cukru?

Obowiązek zapłaty podatku cukrowego następuje z dniem wprowadzenia napoju na polski rynek, a więc uwzględniając powyższe wyjaśnienia z dniem sprzedaży danego napoju.

Należy jednak pamiętać, iż termin rozliczenia i zapłaty podatku cukrowego będzie taki sam jak zapłaty podatku VAT (więcej o tym na końcu publikacji).

Zapłata podatku cukrowego dotyczy osoby fizycznej, prawnej oraz jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawne.

Obowiązek zapłaty podatku cukrowego będzie spoczywać na:

  1. Na podmiocie sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju albo
  2. Podmiocie sprzedającym napoje podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (w tej sytuacji opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą) albo
  3. Tylko na zamawiającym, w przypadku, gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego (informację pisemną o zawarciu umowy producent składa do urzędu skarbowego jeszcze przed dniem obowiązku zapłaty).

Jaka będzie wysokość podatku cukrowego?

Na wysokość podatku cukrowego będą wpływać:

  1. Kwota 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
  2. Kwota 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

– w przeliczeniu na litr napoju.

Dla ilości cukru przekraczający ww. wielkości ustawa przewidziała odrębne ustalenie wysokości opłaty.

Zapłata podatku cukrowego do nie wszystko

Podatnicy zobligowani do obliczeni i zapłaty podatku cukrowego poza samym uregulowaniem podatku będą mieli obowiązek przekazać elektronicznie informację (deklarację, którą udostępni w odpowiednim terminie Minister Finansów) dotyczącą rozliczenia podatku cukrowego.

Informację tę prześlą elektronicznie do organu właściwego w sprawie poboru podatku cukrowego w terminie do 25 dnia miesiąca następnego po miesiącu powstania obowiązku zapłaty.

Uwaga na domiar podatku

Jeżeli podatnik nie opłaci podatku cukrowego w ww. terminie, wówczas właściwy organ skarbowy ustali (na podstawie wydanej decyzji) dodatkowe zobowiązanie podatkowe
w wysokości odpowiadającej 50% należnego podatku cukrowego do zapłaty za dany okres (ten, który przedsiębiorca wykaże w deklaracji podatku cukrowego).

Napoje nie podlegające opłacie cukrowej

Nie od wszystkich napojów zobowiązani podatnicy będą odprowadzać podatek cukrowy. Opłatę cukrowa nie będzie należna od napojów:

  1. Będących wyrobami medycznymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych,
  2. Będących suplementami diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 26 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia,
  3. Będących żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia niemowląt, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę,
  4. Będących wyrobami akcyzowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym),
  5. W których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju,
  6. Będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci, w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju,
  7. Będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w PKWiU.

Opublikowano: 2021-01-12

Opublikowane w

Więcej podmiotów skorzysta z ryczałtu od 1 stycznia 2021 roku.

Nowelizacja przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, niesie za sobą wiele pozytywnych zmian dla podatników. Za sprawą Ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020r. poz. 2123), rozszerzono krąg podmiotów, które mogą opłacać podatek w formie ryczałtu. Na czym polegają zmiany? – o tym poniżej!

Wyższy limit przychodów uprawniających do skorzystania z ryczałtu. Limit na 2021 rok

Jedną z prostszych, a zarazem najbardziej wyrazistych zmian, które zdecydowanie rozszerzają krąg podmiotów, które mogą wybrać ryczałt jako formę opodatkowania swoich przychodów jest aż 8-krotne podwyższenie limitu przychodów.

Po nowelizacji, ryczałt od osiąganych przychodów mogą opłacać podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym:

  • uzyskali przychody z działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro,
  • uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro,
  • prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łączne przychody w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 2 000 000 euro

– poprzedni limit przychodów wynosił w powyższych przypadkach 250 000 euro.

Powyższe oznacza więc, że limit przychodów uprawniających do skorzystania z ryczałtu na rok 2021 wynosi 9 030 600 zł (kwota przeliczona wg średniego kursu NBP ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy).

Na marginesie warto dodać, że z dniem 1 stycznia 2021r. został również podniesiony limit przychodów uprawniający do kwartalnego wpłacania ryczałtu – z 25 000 euro do 200 000 euro.

Wyłączenia z ryczałtu mocno zredukowane – likwidacja załącznika nr 2

Kolejną niezwykle istotną a zarazem bardzo pozytywną zmianą w ryczałcie jest całkowite wykreślenie z treści ustawy załącznika nr 2. Przypomnijmy, że załącznik ten zawierał wykaz ponad 50-ciu usług, których świadczenie uniemożliwiało skorzystanie z tej formy opodatkowania. Mowa tutaj np. o usługach prawniczych, księgowych, doradztwa podatkowego, czy też architektonicznych.

Znowelizowana ustawa nadal zawiera klika ograniczeń, bowiem podatku w formie ryczałtu od przychodów nadal nie mogą opłacać przedsiębiorcy osiągający przychody w całości lub w części z tytułu:

  • prowadzenia aptek,
  • działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
  • działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Z ryczałtu nie skorzysta ponadto podatnik:

  • wytwarzający wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
  • podejmujący wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem lub w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków, albo samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka, jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach,
  • prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym.

ISTOTNE:

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w brzmieniu od 1 stycznia 2021r. przewiduje jedynie sześć wyżej wymienionych ograniczeń, które uniemożliwiają stosowanie tej formy opodatkowania u osób fizycznych, albo spółek cywilnych lub spółek jawnych osób fizycznych.

Kiedy i jak zmienić formę opodatkowania na ryczałt?

Zmiana formy opodatkowania podatkiem dochodowym wymaga zachowania określonej procedury oraz terminu. Ryczałt można wybrać wyłącznie poprzez złożenie pisemnego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik osiągnął pierwszy przychód, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego. Oświadczenie można złożyć również za pośrednictwem CEiDG. Dokonany wybór waży jest na kolejne lata podatkowe. Oznacza to, że podatnik nie musi rok rocznie składać takiego oświadczenia. Powyższą zasadę zobrazowano na poniższym przykładzie.

Przykład 1

Pan Jakub osiągnął pierwszy przychód z działalności gospodarczej w lutym.

Pan Jakub może zdecydować się na wybór zryczałtowanej formy opodatkowania do 20 marca.

Wyboru może dokonać poprzez pisemne zawiadomienie właściwego dla siebie urzędu skarbowego lub za pośrednictwem Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej dokonując aktualizacji wpisu w urzędzie lub elektronicznie przy pomocy portalu https://prod.ceidg.gov.pl/

Ryczałt nie musi być opłacalny – podsumowanie

Choć znowelizowana ustawa znacznie ułatwiła dostęp do ryczałtu, należy pamiętać, że wybór tej formy opodatkowania nie zawsze musi być opłacalny. Rozważając „prz

ejście” na ryczałt konieczne jest przeanalizowanie wysokości przychodów i kosztów przedsiębiorstwa, a co za tym idzie jego realne opodatkowanie.

Na przykład przedsiębiorstwa świadczące usługi prawne, księgowe, czy doradztwa podatkowego, które do końca 2020 roku były wykluczone z ryczałtu, mogą nie być zainteresowane wyborem tej formy opodatkowania. Przewidziana dla nich stawka wynosząca 15% może de facto prowadzić do wyższych obciążeń podatkowych, zwłaszcza w przypadku przedsiębiorców ponoszących znaczne koszty wynagrodzeń, czy usług obcych.

Zmiana formy opodatkowania powinna więc zostać poprzedzona szczegółowymi kalkulacjami opłacalności tego działania!

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-01-06

Opublikowane w

Dodatkowe postojowe i zwolnienie z ZUS w ramach tarczy 6.0

W połowie grudnia weszła w życie tarcza antykryzysowa 6.0, zwana również „tarczą branżową”. Kolejne propozycje w ramach programów antykryzysowych wprowadziła Ustawa z dnia 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020r., poz. 2255). W niniejszej publikacji przeanalizujemy pomoc, o którą można ubiegać się w ZUS tj. postojowe i zwolnienie ze składek.

Dwa rodzaje zwolnień z ZUS – wnioski do 15 stycznia i 31 stycznia!

Najnowsza nowelizacja przepisów tarczy antykryzysowej przewiduje dodatkowe możliwości zwolnienia przedsiębiorców ze składek ZUS:

  • za miesiące lipiec-wrzesień 2020 dla określonych branż – zwolnienie to już wprowadzono wcześniej, jednak tarczą 6.0 rozszerzono krąg przedsiębiorców uprawnionych do skorzystania z tego zwolnienia,
  • za miesiąc listopad 2020 również dla określonych branż – z tym, że jest to zupełnie nowa forma zwolnienia ze składek.

Poniżej przedstawiamy szczegóły w zakresie warunków i możliwości skorzystania z powyższych zwolnień w opłacaniu składek. Należy jednak podkreślić, że nie warto zwlekać, bowiem czas na złożenie wniosków na okoliczność pierwszego zwolnienia upływa 15 stycznia, natomiast drugiego 31 stycznia!

  1. Rozszerzenie zwolnienia ze składek ZUS za lipiec-wrzesień 2020

Jak wspomniano wcześniej, niniejsze zwolnienie zostało rozszerzone o kolejne branże, które mogą ubiegać się o tę formę pomocy. Należą do nich przedsiębiorcy, którzy na dzień złożenia wniosku o zwolnienie ze składek ZUS prowadzili przeważającą działalność sklasyfikowaną wg następujących kodów PKD: 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z,59.14.Z, 59.20.Z, 71.11.Z, 79.12.Z, 90.03.Z, 90.04.Z, 93.11.Z. Rozszerzone zwolnienie dotyczy również przedsiębiorców świadczących usługi na rzecz muzeów w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2020 r. poz. 902) oznaczonych kodem 79.90.A, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.59, 85.60.Z, oraz przedsiębiorców prowadzących muzea w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach niebędące instytucją kultury, o zakończonym procesie organizacji muzeum i wpisanym do wykazu muzeów, o którym mowa w art. 5b ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach.

Aby skorzystać ze zwolnienia konieczne jest złożenie wniosku RDZ-B elektronicznie za pośrednictwem portalu PUE ZUS. Co istotne termin na złożenie wniosku mija 15 stycznia 2021r. dla podmiotów prowadzących działalność sklasyfikowaną PKD 55.10.Z oraz 79.12.Z. Dla pozostałych branż termin ten upłynął 30 listopada 2020r., a więc jeszcze przed wejściem w życie przepisów tarczy 6.0. Jest to ewidentny błąd ustawodawcy i należy spodziewać się, że określi on inny termin składania wniosków w związku z niniejszym zwolnieniem.

Aby skorzystać z omawianego zwolnienia płatnik składek musi spełnić dodatkowo następujące warunki:

  • być zgłoszony jako płatnik składek do dnia 30 czerwca 2020r.,
  • osiągnąć przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych, uzyskany w pierwszym miesiącu kalendarzowym, za który składany jest wniosek o zwolnienie z opłacania tych składek, niższy co najmniej o 75% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019r.,
  • przesłać deklaracje rozliczeniowe za okresy objęte zwolnieniem do 31 października 2020r.
  1. Zwolnienie ze składek ZUS za listopad 2020 – nowość

Kolejną formą pomocy w ramach tarczy 6.0 jest zwolnienie ze składek ZUS za listopad 2020r. Tutaj również należy badać przeważający kod PKD, z tym, że na dzień 30 września 2020r. Niniejsze zwolnienie ze składek dotyczy następujących branż, sklasyfikowanych w PKD47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 49.32.Z, 49.39.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z.

Wnioski RDZ-B6 należy składać do 31 stycznia 2021r., a płatnik składek musi spełnić następujące warunki:

  • być zgłoszony jako płatnik składek do dnia 30 czerwca 2020r.,
  • osiągnąć przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych za listopad 2020r. co najmniej o 40% niższy w stosunku do przychodu uzyskanego w listopadzie 2019r.,
  • przesłać deklaracje rozliczeniowe za listopad 2020r. do 31 grudnia 2020r.

Dwa rodzaje dodatkowych świadczeń postojowych dla przedsiębiorców

Szósta wersja tarczy antykryzysowej stwarza możliwość otrzymania dodatkowych świadczeń postojowych w następujących formach:

  • rozszerzenie dodatkowego świadczenia postojowego o kolejne branże,
  • nowe, jednorazowe świadczenie postojowe dla określonych branż.

Płatnicy mogą wnioskować zarówno o jedno jak i o drugie świadczenie postojowe najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym zostanie zniesiony stan epidemii. Dodatkowe świadczenia postojowe przysługują płatnikom, którzy pobierali wcześniej „zwykłe” świadczenie (złożyła już wcześniej wniosek RSP-D lub RSP-DB).

  1. Rozszerzenie dodatkowego świadczenia postojowego o kolejne branże

Pierwszą „opcją” na dodatkowe świadczenie postojowe jest pomoc dla kolejnych branż, które na dzień złożenia wniosku prowadzą przeważającą działalność sklasyfikowaną PKD 55.10.Z, 79.12.Z oraz 93.11Z (tarcza 6.0 rozszerzyła świadczenie o te trzy branże).

O świadczenie mogą wnioskować przedsiębiorcy, których przychód z działalności uzyskany w miesiącu kalendarzowym poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku, był niższy co najmniej o 75% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019r. W celu uzyskania świadczenia należy złożyć elektronicznie wniosek RSP-DD.

  1. Dodatkowe jednorazowe świadczenie postojowe – nowość

Drugą „opcją” na dodatkowe świadczenie postojowe jest zupełnie nowe świadczenie, która również skierowane jest do przedsiębiorstw, których przeważająca działalność na dzień 30 września 2020r. sklasyfikowana była wg następujących PKD 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 49.39.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 96.01.Z, 96.04.Z

O świadczenie mogą wnioskować przedsiębiorcy, których przychód z działalności uzyskany w październiku albo listopadzie 2020r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019r. W celu uzyskania świadczenia należy złożyć elektronicznie wniosek RSP-DD6.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-01-04